Fabrice d'Almeida: Mondeni život u doba nacizma
Život visokog društva u vrijeme nacizma počiva na cijelom nizu složenih interakcija svojih pripadnika. Nacistički režim nastojao je te odnose uklopiti u dugoročnu strategiju koja je trebala osigurati temelje prave fašističke civilizacije i stvaranja novog čovjeka. Da je taj naum zaživio, sigurno bi za posljedicu imao "uništenje golemih dijelova kulture i usmjerenje ponašanja prema oblicima umjetnih odnosa, propisno ozakonjenih, u svrhu favoriziranja poslušnosti i određenog raščovječenja društvenih odnosa". Zastrašujuća je mobilizirajuća snaga te katastrofalne utopije, jer se nacizam kao režim nametnuo i opstajao više zahvaljujući svojim metodama zavođenja negoli korištenju okrutnosti, duboko usadivši iluziju da donosi dobro većem dijelu populacije, za što su elite bile i više nego spremne žrtvovati jedan dio populacije: Židove.
